Οι προτάσεις που κατέθεσε στην 109η Σύνοδο Πρυτάνεων

Ο Πρύτανης του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, Κυριάκος Αναστασιάδης, τόνισε τη σημασία μιας ουσιαστικής και ποιοτικής αναβάθμισης της ανώτατης εκπαίδευσης κατά την τοποθέτησή του στην 109η Σύνοδο Πρυτάνεων.

Υπογράμμισε την ανάγκη για πλήρη ψηφιακό μετασχηματισμό του ακαδημαϊκού περιβάλλοντος, επισημαίνοντας πως τα πανεπιστήμια οφείλουν να προσαρμοστούν άμεσα σε μια νέα γενιά φοιτητών που ζει και σκέφτεται ψηφιακά.

Παράλληλα, ανακοίνωσε ότι το ΑΠΘ προχωρά στην ενίσχυση των διεθνών προγραμμάτων σπουδών, με αιχμή το αγγλόφωνο πρόγραμμα της Νομικής και το ήδη λειτουργικό αγγλόφωνο πρόγραμμα Ιατρικής, που από το 2021 υποδέχεται φοιτητές απ’ όλο τον κόσμο.

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της τοποθέτησης του κ. Αναστασιάδη:

Άξιες και άξιοι σεβασμού και τιμής,
συνάδελφοι στην ηγεσία της ακαδημαϊκής κοινότητας της χώρας μας,

Χαίρομαι που βρίσκομαι ανάμεσα στους κορυφαίους εκπροσώπους της ελληνικής Εκπαίδευσης, χαίρομαι που έχουμε τη δυνατότητα να συζητήσουμε τα προβλήματα της και να συμβουλεύσουμε την Πολιτεία για τις λύσεις τους. Είναι η πρώτη μου φορά σε μια τέτοια Σύνοδο -δεν έχω άλλωστε κλείσει μήνα από την ανάληψη των καθηκόντων μου στο Αριστοτέλειο. Γι’ αυτό, επιτρέψτε μου να συστηθώ και ταυτόχρονα να μπω απευθείας στο θέμα μου. Είμαι καρδιοχειρουργός, συνεχίζω να είμαι ενεργός και με την ιδιότητα αυτήν έχω συνηθίσει να αναζητώ το αποτέλεσμα σε όσα λέω και σε όσα κάνω και λέω -δεν έχω πείρα στις μακρόσυρτες, γενικόλογες συζητήσεις. Όπως υποψιάζεστε ήδη, δεν έχω καμιά ελπίδα να διαπρέψω στις δημόσιες σχέσεις! Το ομολογώ ενώπιον σας και προς απόδειξη καταθέτω το ατόπημα μου να μην αναγνωρίσω την Πρύτανη του Παντείου όταν με κάλεσε στο τηλέφωνο! Είμαι σίγουρος ότι την στενοχώρησα και λυπάμαι πολύ γι’ αυτό, ελπίζω όμως να την αποζημιώσω με την ουσιαστική μου συμβολή στον κοινό μας σκοπό -να φέρουμε τα Πανεπιστήμια μας στον αιώνα που βρίσκονται ήδη οι φοιτητές τους.

Η θέση μου είναι πως η Εκπαίδευση χρειάζεται σοβαρές αλλαγές για να γίνει όχι απλώς επαρκής για τις ανάγκες όλων των Ελλήνων, αλλά σοβαρό, εθνικό, αναπτυξιακό κεφάλαιο. Η Ελλάδα έχει την ιστορία, τη γεωγραφία και τις συμμαχίες που χρειάζεται για να αναδειχθεί σε παγκόσμια υπολογίσιμη δύναμη στην Εκπαίδευση. Τώρα έχει και το νομικό πλαίσιο που απαιτείται, έχει και την γεωπολιτική, την οικονομική και την κοινωνική συγκυρία με το μέρος της. Τι μας λείπει; Η τόλμη!

Η τόλμη να αφήσουμε πίσω μας τη μετριότητα, τους χαμηλότερους μέσους όρους και την εσωστρέφεια. Δεν είμαστε διαχειριστές μεγάλων δημόσιων οργανισμών – είμαστε αυτοί που καινοτομούν, που εκπαιδεύουν τις νέες γενιές, που επεκτείνουν τους ορίζοντες της επιστημονικής έρευνας… και θα έπρεπε να είμαστε και τα πρότυπα λειτουργίας, αποτελεσματικότητας και εξέλιξης για την κοινωνία που μας περιβάλλει.

Εδώ και χρόνια παρακολουθούσα ως ακαδημαϊκός τις δημοσιογραφικές αναφορές στις Συνόδους Πρυτάνεων; Ποια ήταν η μόνιμη επωδός; «Δεν έχουμε τους πόρους!», «είμαστε υποστελεχωμένοι», «χάνουμε διδακτικό προσωπικό», «το κράτος κωφεύει, αντί να αυξάνει τους προϋπολογισμούς της Παιδείας». Στο εξής, θα ευχόμουν να μην επαναλαμβανόμαστε και να αναλάβουμε δράση. Και μάλιστα επειγόντως!

Προς τι το επείγον; Είναι γνωστοί οι λόγοι. Τους αναφέρω και στο βιβλίο που έγραψα πρόσφατα και το έχετε ήδη στα χέρια σας. Σε μία πρόταση -και την λέω χωρίς περιστροφές- δεν μπορούμε πλέον να συνεχίσουμε ελπίζοντας στην αυξανόμενη κρατική επιχορήγηση ή σε κάποια μαγική επέμβαση που θα αντιστρέψει τις δημογραφικές τάσεις και τις προοπτικές της οικονομίας μας! Και για να μη γενικεύω, ας μιλήσω μόνο για το Πανεπιστήμιο που εκπροσωπώ, το Αριστοτέλειο.

Εδώ είναι ο Υφυπουργός και Πρύτανης όταν ήμουν Πρόεδρος του Τμήματος της Ιατρικής και μπορεί να σας πει πώς στήθηκε και πόσο χρόνο χρειάστηκε για να ιδρύσουμε, να πιστοποιήσουμε, να επικοινωνήσουμε και να εγγράψουμε τους πρώτους εξήντα φοιτητές στο πρώτο διεθνές προπτυχιακό πρόγραμμα μετά από 80 χρόνια Ιατρικής; Εννιά μόλις μήνες! Με την πολύτιμη εμπειρία αυτού του project είμαστε έτοιμοι να πολλαπλασιάσουμε άμεσα τα διεθνή προπτυχιακά μας προγράμματα στο Αριστοτέλειο και -δε χρειάζεται καν να το πω- αυτή η εμπειρία είναι στη διάθεση όλων σας.

Δεν αρκεί όμως να ιδρύουμε προγράμματα, όπως επί δεκαετίες κάνουμε και με τα μεταπτυχιακά μας που δυσκολεύονται να προσελκύσουν πτυχιούχους από το εξωτερικό. Οφείλουμε να προβάλουμε την αξία του Πανεπιστημίου μας που πράγματι συγκαταλέγεται στα καλύτερα Πανεπιστήμια της Ευρώπης.

Μας ξέρει η Generation Z εκτός συνόρων; Ούτε κατά διάνοια!

Στο χέρι μας είναι να κάνουμε το Αριστοτέλειο, τη Θεσσαλονίκη, την Αθήνα, τα Ιωάννινα, το Ηράκλειο και πολλούς άλλους τόπους, τη χώρα ολόκληρη, ανταγωνιστικό ακαδημαϊκό προορισμό.

Μας φτάνει η διεθνοποίηση και η συνεχής αναβάθμιση των σπουδών μας; Όχι. Χρειαζόμαστε συμπληρωματικά και μια γενναία ποιοτική και λειτουργική αναβάθμιση του ακαδημαϊκού περιβάλλοντος και πλήρη ψηφιακό μετασχηματισμό. Αρνούμαι να δεχθώ ότι οι εξετάσεις με tablets είναι μια αχρείαστη πολυτέλεια και όχι ένα υπόδειγμα αμεροληψίας, περιβαλλοντικής υπευθυνότητας και στοιχειώδους προσαρμογής στον «αιώνα των φοιτητών μας». Σε τρεις μήνες θα υποδεχθούμε παιδιά που μεγάλωσαν με smartphones, που πληρώνουν ανέπαφα, που χρησιμοποιούν τα μεγάλα γλωσσικά μοντέλα ως συνεργάτες. Γιατί δεν είναι ήδη ψηφιακή η φοιτητική τους ταυτότητα, τα scanners στην είσοδο των Σχολών τους, η ενημέρωση τους για τα μαθήματα, τις επιδόσεις και τις συναλλαγές τους με τη διοίκηση των Πανεπιστημίων τους;

Αγαπητές και αγαπητοί συνάδελφοι,

έχω την πεποίθηση ότι δεν υπάρχει προσωπικότητα σε αυτή τη Σύνοδο που να αξίζει την τιμή της πρυτανικής ευθύνης και να μην έχει επεξεργαστεί τα θέματα που έθιξα. Αυτό που προσδοκώ είναι να συνεργαστούμε. Δεν έχουμε απέναντι μας την κυβέρνηση, αυτή ή οποιαδήποτε άλλη. Απέναντι μας έχουμε τη ραθυμία, τη μοιρολατρία, την αδράνεια. Τα δικά μας όπλα είναι η διαμόρφωση νέων ανθρώπων σε υπεύθυνους επιστήμονες, επαγγελματίες και πολίτες, η ανάδειξη της Ελλάδας στην ιστορική της ταυτότητα: σε επίκαιρη κοιτίδα πολιτισμού!

Σήμερα, περισσότερο από ποτέ, ο πολιτισμός είναι ένα αδιάσπαστο μίγμα αξιών, τεχνολογίας και ανθρώπινης, προσωπικής, δημιουργικότητας. Ας υποσχεθούμε στην ελληνική κοινωνία ότι δε θα χάσουμε λεπτό στην προσπάθεια να της τον προσφέρουμε.

Πηγή: alfavita.gr