Αντί ευχών, έχω μια πρόσκληση: να γίνουμε πιο χρήσιμοι, πιο πολιτικοί. Και στην καθημερινή μας δράση και στις επιλογές των κάθε λογής εκπροσώπων και διαχειριστών της ζωής μας. Βασικό, αν θέλουμε το 2023 να γίνει μια Καλή Χρονιά για την Ελλάδα! μια χρονιά με περισσότερο χαμόγελο, αλλά και χωρίς σφιγμένα τα δόντια μας (φαίνεται ότι θα χρειαστεί λίγο ακόμα!).

Πώς να ξεκινήσεις αυτή τη χρονιά απαλλαγμένος από την ντροπή της ελληνικής συμμετοχής στο μεγαλύτερο σκάνδαλο διαφθοράς του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου;

Πώς να ξεγελαστείς με τα υποθαλάσσια αποθέματα ενέργειας που θα χρειαστούν χρόνια για να γίνουν διαθέσιμα;

Πώς να παραβλέψεις τις αναλογίες αυτής της παγκόσμιας κρίσης με εκείνη πριν από 10-12 χρόνια, όταν και πάλι οι Έλληνες αποφάσισαν να αλληλοφαγωθούν αντί να σκεφτούν, να δράσουν σοβαρά και να διορθώσουν αδυναμίες δεκαετιών;

Και πώς να μην ανησυχείς που φέτος έχουμε την μια εκλογική αναμέτρηση μετά την άλλη!

Βρήκα μόνο ένα τρόπο. Να συμμετέχω ενεργά κοινωνικά. Δεν μπορώ να πω ακόμα πώς και με ποιο ρόλο, αλλά πλέον συμμετέχω. Χωρίς να χρειάζεται να περιμένω την επόμενη ή τον επόμενο σωτήρα-σταρ που θα αποδειχτούν ανίκανοι ή απατεώνες. Χωρίς να περιμένω κάτι παραπάνω στη σταδιοδρομία του γιατρού και του ακαδημαϊκού, χωρίς προσωπική ατζέντα. Έχοντας τρεις στόχους για τη χώρα μας και τους πολίτες της:

1. Να γίνουμε διεθνείς πρωταγωνιστές στην Εκπαίδευση, με καλά μορφωμένους νέους ανθρώπους, με διεθνώς ανταγωνιστικά ποιοτικά Πανεπιστημιακά προγράμματα και άλλα εκπαιδευτικά προϊόντα, με παγκόσμιας εμβέλειας Κέντρα έρευνας και ανάπτυξης.

Για να επιβιώσει και να αναπτυχθεί η χώρα μας χρειάζεται την Εκπαίδευση ως ανεξάρτητη πηγή ισχύος και οικονομικής ανάπτυξης και ως συντελεστή επιτυχίας για τους υπόλοιπους τομείς, όπως η διατροφή, η υψηλή τεχνολογία ή οι ιατρικές υπηρεσίες. Από τη φύση της η Εκπαίδευση έχει υπερεθνικό χαρακτήρα. Δεν αφορά μόνο στους  Έλληνες πολίτες ή ομογενείς. Η επένδυση στην Εκπαίδευση προσελκύει παγκόσμιο ενδιαφέρον. Για να έχει κοινωνικό και οικονομικό αποτέλεσμα χρειάζεται κατάλληλο έδαφος, θεσμική σταθερότητα και κρίσιμη μάζα κατάλληλων ανθρώπων.

2. Να αναγνωριστεί η χώρα μας ως διεθνές Κέντρο αναφοράς ως προς την υγεία, με υψηλού επιπέδου υπηρεσίες, με πρωτοπόρα έρευνα και ανάπτυξη, με κορυφαία εκπαιδευτικά ιδρύματα. Ο κόσμος ορκίζεται στις αρχές του Ιπποκράτη και εμείς μπαλώνουμε ένα Σύστημα Υγείας που σχεδιάστηκε πριν από 40 χρόνια και είναι ήδη πίσω από τις ανάγκες των Ελλήνων, ξεπερασμένο και ακριβό.

Η δυτική Ιατρική βασίστηκε στους Έλληνες επιστήμονες της αρχαιότητας και σε όσα περιέγραψαν και μας άφησαν ως παρακαταθήκη. Γι’ αυτό, ακόμη και σήμερα, μία στις τέσσερις λέξεις της διεθνούς ιατρικής είναι ελληνική. Οι σημερινοί Έλληνες γιατροί αποτελούν επιστήμονες με ιδιαίτερη αξία σε όποια χώρα αναζητήσουν εργασία, με ιδιαίτερη επίδοση διεθνώς σε όποιο τομέα και γνωστικό πεδίο ασχολήθηκαν.

3. Να αναπτυχθεί η χώρα μας οικονομικά και να ενισχυθεί ως «brand», στηριγμένη στην παραγωγή πτυχίων, όσο και εκλεκτών προϊόντων και υπηρεσιών και όχι μονάχα ως προνομιακή γη δίπλα στο κύμα. Κάθε φορά που Ευρωπαϊκές ή Αμερικάνικες εταιρίες επενδύουν ή αναθέτουν έργο σε Έλληνες επιστήμονες η προστιθέμενη αξία που μας ωφελεί όλους είναι δέκα φορές μεγαλύτερη από αυτή που διεκδικούμε σερβίροντας χταποδάκι, ούζο και χωριάτικη.

Η Ελλάδα οφείλει να επαναφέρει το μυαλό μας στον πυρήνα της εθνικής μας ταυτότητας: η τουριστική μας επίδοση δεν είναι ούτε μικρή ούτε χωρίς αρχαίες ρίζες, αλλά δεν είμαστε ούτε οι μόνοι φιλόξενοι ούτε δα οι καλύτεροι. Αντίθετα, πόσοι μπορούν να ισχυριστούν τη διανόηση και την παιδεία ως παράδοση τριών χιλιετιών; Λίγοι! Και προς όσους ανησυχούν για το μέλλον του τουρισμού μας, παρακαλώ δείτε το Παρίσι, την τουριστική πρωτεύουσα της Ευρώπης -είναι πιο γνωστό ως πρωτεύουσα της μόδας, της κουλτούρας, της τέχνης, για τα «μυαλά» του, δηλαδή, και έτσι ωφελείται και τουριστικά.